Διεθνής ημέρα μείωσης φυσικών καταστροφών
Η Διεθνής Ημέρα Μείωσης των Φυσικών Καταστροφών καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1989 και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Οκτωβρίου, με το σκεπτικό ότι ο άνθρωπος είναι αδύνατον να κυριαρχήσει στις δυνάμεις της φύσης, είναι όμως δυνατόν να μειώσει τις καταστροφικές τους συνέπειες.Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/62
Φυσικά κι εμείς στο σχολείο αφιερώσαμε 2 μέρες για να μιλήσουμε για το επίκαιρο αυτό ζήτημα των φυσικών καταστροφών και με την ευκαιρία να υλοποιήσουμε και την πρώτη μας άσκηση σεισμικής ετοιμότητας.
Αρχικά και καθώς θέλουμε να εστιάσουμε στο φαινόμενο του σεισμού αναρωτηθήκαμε πώς είναι η γη από μέσα... οι απόψεις πολλές αλλά η αλήθεια ήρθε στο φως μέσα από εικόνες και χάρτες. Φλοιός λοιπόν μανδύας και δυο φλεγόμενα στρώματα , ο εξωτερικός και ο εσωτερικός πυρήνας. Εμείς πάλι άλλα φανταζόμασταν...
Αλήθεια αυτές οι πλάκες που χορεύουν όποτε το θυμηθούν, τί είναι;;; Είναι οι γνωστές τεκτονικές πλάκες με τα 3 είδη κινήσεών τους που όταν αποφασίζουν να κινηθούν δημιουργούν σεισμό και κατά συνέπεια αναστάτωση και ίσως καταστροφές...
Μα τόσο μεγάλη είναι η επίδρασή τους;;; Ναι δυστυχώς, είναι τόσο μεγάλη και το παρατηρούμε στα πειράματα που υλοποιήσαμε. Ένας σεισμός μπορεί να κουνήσει και ουρανοξύστη!
Μάλιστα οι άνθρωποι είχαν πάντα τόσο μεγάλο φόβο για τον σεισμό (όταν ακόμα οι επιστήμονες δεν είχαν ανακαλύψει τις αιτίες του φαινομένου) που πίστευαν ότι είναι ένας γίγαντας ο Εγκέλαδος, γιος του Τάρταρου και της Γης που όταν τσακώθηκε με τη θεά Αθηνά εκείνη τον έθαμε κάτω από το όρος Αίτνα! Όταν λοιπόν θυμώνει σείεται όλη η γη! Γι' αυτό και συχνά οι σεισμολόγοι αναφέρονται με το όνομα αυτό όταν μιλούν για σεισμούς. Εμείς διαβάσαμε τον μύθο του Εγκέλαδου, τον δραματοποιήσαμε και μαζί με άλλες πληροφορίες που λάβαμε φανταστήκαμε πώς μπορεί να ήταν αυτός ο γίγαντας! Μάλιστα η δύναμή του, δηλαδή η δύναμη του σεισμού φάνηκε όταν ανεβήκαμε πάνω στο τραπέζι και από κάτω δυο συμμαθητές μας τράνταζαν τη γη! Προσομοίωση κανονική σε συνθήκες σχολείου! Μακάρι να μην γίνει ποτέ πραγματικότητα...
Πριν όμως εμβαθύνουμε στον σεισμό, ας δούμε και τα υπόλοιπα φυσικά φαινόμενα και κυρίως ας μάθουμε ποιον καλούμε όταν κινδυνεύουμε! Το ασθενοφόρο, την αστυνομία ή την πυροσβεστική, ανάλογα πάντα με το είδος της ανάγκης μας.
Αλήθεια Γη μας γιατί είσαι πάλι λυπημένη;;; Έχεις προβλήματα κι εσύ (κλιματική αλλαγή τα λένε οι άνθρωποι), με τόσα φυσικά φαινόμενα να σε πληγώνουν... Όμως κάτι μπορούμε να κάνουμε ίσως... Ναι σίγουρα μπορούμε! Να χτίζουμε λιγότερα εργοστάσια ή να βάλουμε φίλτρα σε αυτά που έχουμε, να φυτεύουμε πολλά δέντρα και λουλούδια και να χρησιμοποιούμε περισσότερο τα ποδήλατα και τα πατίνια μας και λιγότερο τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα. Με αυτούς τους τρόπους μειώνουμε τη θερμοκρασία της γης που είναι βασική αιτία των φυσικών καταστροφών. Ε δεν είναι δα και τόσο δύσκολο!
Όμως υπάρχει και ένα φαινόμενο το οποίο δεν μπορούμε να εμποδίσουμε και αυτό είναι ο σεισμός... Μπορούμε όμως να ορίσουμε κανόνες προστασίας, ώστε όταν συμβεί να γνωρίζουμε σε κάθε περίπτωση πώς να αντιδράσουμε για να είμαστε προστατευμένοι. Επειδή το σχολείο μας είναι μεγάλο και δεν έχει έπιπλα παντού, συμφωνήσαμε ότι όταν είμαστε στις τάξεις μας μπαίνουμε κάτω από τα τραπέζια και κρατάμε τα πόδια των τραπεζιών (αυτό δεν το καταλαβαίνουμε αλλά θα μας το εξηγήσουν οι κυρίες μας παρακάτω), όταν είμαστε σε αίθουσα χωρίς τραπέζια σκύβουμε και βάζουμε τα χέρια στο κεφάλι μας για να το προστατέψουμε και όταν μας δοθεί η οδηγία από τις κυρίες βγαίνουμε σχηματίζοντας τρενάκι στον χώρο συγκέντρωσης στην αυλή μας. Πρώτα βγαίνει το τμήμα 2, μετά το τμήμα 3 και τέλος το τμήμα 1, όπως έχουν συμφωνήσει οι κυρίες. Τα βιώσαμε, τα καταγράψαμε και τα ζωγραφίσαμε για να μην τα ξεχάσουμε.
Αυτό όμως με το πόδι του τραπεζιού μας δυσκόλεψε λιγάκι! Δε φτάνει που θα πρέπει να καθίσουμε εκεί κάτω από το τραπέζι θα κρατάμε και το πόδι του;;;; Τα πράγματα είναι απλά. Ας φτιάξουμε ένα τραπέζι με λίγα τουβλάκια και ας βάλουμε ένα ανθρωπάκι από κάτω. Πριν προκαλέσουμε σεισμό ας σημειώσουμε τη θέση του τραπεζιού. Κάνοντας σεισμό παρατηρούμε ότι το τραπέζι κουνιέται και φεύγει από τη θέση του και το ανθρωπάκι μας δεν είναι προστατευμένο γιατί του φεύγει το τραπέζι.... Μαζί με τη γη χορεύει κι αυτό! Αν όμως το ανθρωπάκι κρατάει το τραπεζάκι (του βάλαμε χαρτοταινία για να το αναπαραστήσουμε), τότε το τραπέζι δεν φεύγει εύκολα αλλά και όταν φεύγει ακολουθεί και το ανθρωπάκι μαζί του κι έτσι παραμένει προστατευμένο! Το λύσαμε κι αυτό!