Πολυτεχνείο-σταθμός στο δρόμο της Δημοκρατίας
Ο δρόμος της Δημοκρατίας δεν είναι εύκολος, αποτελεί μια αέναη προσπάθεια μεταξύ των ανθρώπων για την οικοδόμησή του. Αξίες, όπως η ελευθερία, τα όρια, οι νόμοι και οι κανόνες, ο αλληλοσεβασμός, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τίθενται διαρκώς σε αμφισβήτηση λόγω των δυσδιάκριτων ορίων τους στο πλαίσιο της συνύπαρξης των κοινωνιών. Η ιστορία του Πολυτεχνείου είναι η ζωντανή ανάμνηση και απόδειξη ότι η Δημοκρατία είναι το αγαθό για το οποίο πάντα θα παλεύουμε. Ας δούμε πώς τον δημιουργήσαμε εμείς...
Αρχικά διαβάσαμε "Το τείχος" του Macrì, Giancarlo, μια διαχρονική ιστορία για την παρακμή των κοινωνιών όταν ευδοκιμούν οι διακρίσεις και η καταπίεση και την ευημερία τους όταν προάγεται η συνεργασία και η ισότητα. Την αφήγηση ακολούθησε η συζήτηση και με στένσιλ δημιουργήσαμε κι εμείς το δικό μας τείχος στον δρόμο που οδηγεί στο Πολυτεχνείο, συμβολίζοντας τον αναγκαίο πλουραλισμό στη σύνθεση της δημοκρατίας.
Στη συνέχεια οι περσινοί μαθητές ανακάλεσαν στη μνήμη τους με τη βοήθεια των εικόνων την χρονική σειρά των γεγονότων του Πολυτεχνείου και τοποθέτησαν το εποπτικό υλικό δίπλα στον δρόμο, ενώ οι καινούριοι μαθητές κλήθηκαν να αντιστοιχίσουν τις εικόνες με τα περσινά χαρακτικά των μαθητών. Οι τίτλοι έπαιξαν βοηθητικό ρόλο.
Ακολούθησε συζήτηση για το περιεχόμενο της Δημοκρατίας σε αντιπαράθεση με αυτό της Δικτατορίας και αναφέρθηκαν γεγονότα της καθημερινής ζωής κυρίως εντός του σχολείου. Συμφωνήσαμε ότι δημοκρατία μας προσφέρει την ελευθερία μας αλλά αυτή δεν μπορεί να είναι άκρατη καθώς τα όριά της σταματούν στην ελευθερία των διπλανών μας. Η συζήτηση και τα παραδείγματα διήρκησαν αρκετή ώρα ώστε να γίνουν αντιληπτές οι αξίες που συμπεριλαμβάνονται στην δημοκρατία. Έτσι οι μαθητές ζωγράφισαν και έγραψαν όσα αναφέρθηκαν (συνεργασία, αγάπη, ελευθερία, σεβασμός, κανόνες) ώστε να εμπλουτιστεί ο δρόμος μας. Όλα πια ήταν έτοιμα για την γιορτή μας, για την στιγμή εκείνη που θα ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τα γεγονότα και θα τιμήσουμε όσους αγωνίστηκαν για να βιώνουμε σήμερα την δημοκρατία.
Η ημέρα της εκδήλωσης έφτασε και από το πρωί δημοκρατικά τραγούδια πλαισίωναν την εκπαιδευτική διαδικασία. Αναφερθήκαμε με συντομία στην διαδοχική σειρά των γεγονότων και φτιάξαμε τα δικά μας γαρύφαλλα ώστε να αποδώσουμε την δέουσα τιμή στους αγωνιστές. Περπατήσαμε τον δρόμο της δημοκρατίας που με τόσο κόπο δημιουργήσαμε καθώς έτσι διατηρείται η δημοκρατία, με αγώνα και κόπο και καταθέσαμε ένα γαρύφαλλο στην πόρτα του Πολυτεχνείου. Στο τέλος συγκεντρωθήκαμε γύρω του και χορεύοντας τραγουδήσαμε τον "Δρόμο". Η δημοκρατία είναι ο μόνος δρόμος για κοινωνίες με σεβασμό σε κάθε οντότητα.