Τιμήσαμε την επέτειο του Πολυτεχνείου   

> Με μια πολύ όμορφη γιορτή τιμήσαμε σήμερα το πρωί τη φετινή επέτειο του Πολυτεχνείου στο σχολείο μας. Η εκδήλωση περιλάμβανε δύο μέρη. Στο πρώτο    αφηγήθηκαν τις αναμνήσεις τους από τα γεγονότα αυτών των ημερών ο Γιάννης Παυλής, φοιτητής της Φαρμακευτικής (τότε) και η σύζυγός του Νέλη Χατζηδάκη, όπως τα έζησαν, από πρώτο χέρι.

> Χωρίς μεγαλοστομίες υπογράμμισαν στους μαθητές, ότι «κανένας δεν γεννιέται ήρωας, όλοι έχουν το φόβο μέσα τους, αλλά κάποια στιγμή, όταν σε πνίγει το δίκιο σου αντιδράς χωρίς να λογαριάζεις τις συνέπειες».

> Οι αφηγήσεις τους καθήλωσαν γονείς και μαθητές γιατί προτίμησαν να τους εξηγήσουν τους περιορισμούς μέσα στους οποίους μεγάλωναν τότε οι νέοι και τους προκαλούσαν ασφυξία : Δηλαδή απαγόρευση κυκλοφορίας το βράδυ, έφοδοι των καθηγητών στα σινεμά, που πήγαιναν οι μαθητές, κοντό κούρεμα, απαγόρευση τραγουδιών, απαγόρευση βιβλίων κ.λπ.

> Το ενδιαφέρον των μαθητών τράβηξαν ιδιαίτερα οι αφηγήσεις για το πως οι φοιτητές «δραπέτευσαν» από το Πολυτεχνείο, όταν μπήκε η Αατυνομία και ζήτησαν σωτηρία στα γύρω σπίτια. «Χτυπάγαμε στην τύχη τα κουδούνια των πολυκατοικιών μήπως μας ανοίξει κάποιος και σωθούμε. Αυτή τη νύχτα την περάσαμε σε ένα διαμέρισμα μαζί με άλλα 45 άτομα) όρθιοι, χωρίς να μιλάμε, ενώ απέξω ακούγαμε πυροβολισμούς και κραυγές από το ξύλο, που έπεφτε. Δεν θυμάμαι να φοβηθήκαμε, άλλη φορά τόσο στη ζωή μας»-σημείωσαν χαρακτηριστικά.

> Στο δεύτερο μέρος τη σκυτάλη πήραν οι μαθητές της Δ΄ τάξης, που παρουσίασαν ένα θεατρικό σκετς με τίτλο «Το καφενείο η Ελλάς». Το σκετς αποτύπωνε την ατμόσφαιρα της εποχής και ήταν διανθισμένο με τραγούδια σχετικά με την επέτειο. Τα παιδιά έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και καταχειροκροτήθηκαν. Η εκδήλωση έκλεισε με το "ακορντεόν του Μ. Λοΐζου, που έπαιξε με το βιολί του ο μαθητής Γ.Ηλίας

>Πολλά συγχαρητήρια στους εκπαιδευτικούς που προετοίμασαν την εκδήλωση και ιδιαίτερα στην δασκάλα της τάξης Εύη Κουρσουμπά, την εικαστικό Μαρία Ζούρου (για την ζωγραφιά της στο φόντο της σκηνής) καθώς και στη Βάσω Κουρσουμπά και στον Μ. Ηλία (για τη βοήθειά τους στα ηχητικά).

Συγγραφέας: 
avalesis