Το ρετσίνι και οι ρετσινάδες της Λέσβου

>Έναν από τα πιο σημαντικούς πλουτοπαραγωγικούς χώρους του νησιού-το ρετσίνι του πεύκου - είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν όσοι επισκέφθηκαν την 13η γιορτή ρητίνης στο Αμπελικό της Λέσβου το Σάββατο 20 Αυγούστου
………………………………
> ΟΙ ΡΕΤΣΙΝΑΔΕΣ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΙΚΟΥ: Το Αμπελικό είχε συνεταιρισμό ρετσίνης και από το 1920 νοικίαζε το 80% των τσαμλικιών του νησιού. Είχε φτάσει να βγάζει πάνω από 2 τόνους ρητίνη την εβδομάδα. Το μάζεμα του ρετσινιού συνέφερε, αφού όπως έλεγαν; “Με δυο καλές χρονιές στο ρετσίνι αγοράζεις ένα σπίτι.”
………………………………………
@@ TΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΡΗΤΙΝΗΣ: Βρίσκεται στον αύλειο χώρο του Αγίου Νικολάου Αμπελικού Σε αυτό διασώζονται όλα τα εργαλεία των ρετσινάδων, παλαιές σπάνιες φωτογραφίες από τη ρητινοσυλλογή καθώς και το αρχείο του Συνεταιρισμού Ρητίνης (1929-1967). Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το χωριό βρίσκεται το Πάρκο Ρητίνης, όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει την καλύβα στην οποία έμεναν οι ρετσινάδες και την παλιά υπόγεια δεξαμενή ρητίνης.
…………………………………
@@ Ο ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΡΕΤΣΙΝΑΔΩΝ: Μέχρι το 1970 άκμαζε μέσα στο πευκοδάσος ο οικισμός των ρετσινάδων. Οι οικογένειες των ρετσινάδων ζούσαν μέσα σε καλύβες στα δάση από το Μάιο ως τον Οκτώβριο. Πριν το 1930 κάθε οικογένεια είχε δική της δεξαμενή σκαμμένη μέσα στο χώμα και επιχρισμένη με ειδικό κουρασάνι, για να κρατά τη ρητίνη σε υγρή μορφή.
………………………………….
@@ Οι αγωγιάτες του συνεταιρισμού περνούσαν με τα μουλάρια και έβαζαν μέσα σε μεγάλα κασόνια τη ρετσίνι και την πήγαιναν στις μεγάλες δεξαμενές στον δρόμο Μυτιλήνης - Πολυχνίτου, απ’ όπου με φορτηγά μεταφερόταν προς μαζική πώληση. Στο δάσος υπήρχε ακόμη και παντοπωλείο

.....................................................

@@ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ: Δεδομένου ότι τα πευκοδάση ήταν βασική πηγή εισοδήματος για τις οικογένειές τους, οι ρετσινάδες ήταν πολύ προσεκτικοί κατά την παραμονή τους εκεί και προστάτευαν τα δάση από τις πυρκαγιές. Ο καθαρισμός μονοπατιών και η αφαίρεση των χαμηλών κλαδιών των αφαιρούσε επικίνδυνη καύσιμη ύλη από τα δάση και μείωνε τον κίνδυνο φωτιάς.

....................................................

@@ Η ΠΙΣΣΑ: Το τσαμλίκι της Λέσβου είχε σημαντική παραγωγή πίσσας, που χρησίμευε για τη συντήρηση των πολεμικών πλοίων. Το 1647 και 1648 είχαν σταλεί από τη Λέσβο 300 καντάρια πίσσας για τις ανάγκες του τουρκικού στόλου